Πρόταση dvd: Ένας Ακόμη Χρόνος(Another Year)

Του

Mike Leigh

Ο Mike Leigh θεωρείται   ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του Βρετανικού κινηματογράφου. Εξειδικευμένος κυρίως στο χώρου του κοινωνικού δράματος, ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο και άμεσα αναγνωρίσιμο κινηματογραφικό του στυλ, μέσα από το οποίο επιχειρεί να σκιαγραφήσει τον τρόπο που διαμορφώνονται οι ανθρώπινες σχέσεις.

Οι ταινίες του είναι βαθιά «ανθρώπινες» και συναισθηματικές, χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της άκρατης μελοδραματοποίησης. Το τελευταίο είναι κάτι που το βλέπουμε να συμβαίνει σε αρκετές ταινίες του είδους, κατά κύριο λόγο χολιγουντιανής προέλευσης. Το γεγονός αυτό έχει  οδηγήσει ένα κομμάτι του κόσμου να έχει «παρεξηγήσει» το συγκεκριμένο κινηματογραφικό ιδίωμα, που με τη σειρά του έχει να επιδείξει κάποιες εξαιρετικές ταινίες. Μία από αυτές είναι η πιο διάσημη, ίσως, δημιουργία του  Leigh, τα «Μυστικά και Ψέματα» του 1996.

Το εδώ παρουσιαζόμενο film, τιτλοφορείται «’Ένας Ακόμη Χρόνος», είναι παραγωγής 2010, και ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στα φετινά Oscar. Η πλοκή ακολουθεί τη ζωή ενός μεσόκοπου ζευγαριού από τα προάστια του Λονδίνου κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού χρόνου. Ο Τομ και η Τζέρι φαίνεται να έχουν μια πολύ ισορροπημένη σχέση σεβασμού και κατανόησης τόσο μεταξύ τους όσο και με τον γιό τους Τζο που είναι 30 ετών. Παρόλα αυτά δεν συμβαίνει το ίδιο και με άτομα από τον φιλικό τους περίγυρο. Η Μέρι , συνάδελφος και φίλη της Τζέρι,  αντιμετωπίζει προβλήματα αλκοολισμού και προσπαθεί μάταια να νιώσει ικανοποίηση για την ζωή της . Με την πάροδο του χρόνου εμφανίζεται προσκολλημένη συναισθηματικά στο ζευγάρι , σε βαθμό που θα αρχίσει να προξενεί δυσφορία.

Το ίδιο συμβαίνει αντιστοίχως και με τον Κεν , παλιό συμφοιτητή και φίλο του Τομ. Ωστόσο το ζευγάρι προσπαθεί , δείχνοντας κατανόηση, να στηρίξει και τους δυο ,αποκρύπτοντας μέχρι ενός σημείου τη προαναφερθείσα δυσφορία. Τα πράγματα αλλάζουν όταν ο αδελφός του Τομ χάνει την γυναίκα του, μένοντας μόνος καθώς η σχέση με τον δικό του γιό φαίνεται να έχει διαρραγεί.

Συνοψίζοντας , πρόκειται για μια ταινία ξεκάθαρη ως προς τη στόχευση και τα μέσα της. Οι ανθρώπινες σχέσεις και τα αδιέξοδα τους μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Ο Leigh δεν διστάζει τα τονίσει πως τα τελευταία έχουν πολλές φορές να κάνουν με τις ίδιες τις αντιφάσεις των ατόμων , αλλά και την πίστη του στην έννοια της αλληλεγγύης μεταξύ αυτών. Δεν αγιοποιεί ούτε και δαιμονοποιεί πρόσωπα και καταστάσεις και προσπαθεί να εξετάσει το υπόβαθρο των χαρακτήρων του και το ρόλο του στη συμπεριφορά τους.

Επί της ουσίας, το μόνο που μπορεί να «προσάψει» κανείς στο δημιουργό είναι ότι ακολουθεί ένα γνωστό και δοκιμασμένο μοτίβο τόσο στη θεματολογία όσο και στην ανάπτυξη της ταινίας του. Σε αυτό ακριβώς βασίστηκε και η κριτική που έγινε από μερίδα του Τύπου. Παρόλα αυτά κάποιες φορές  είναι κάλο να ξέρουμε τι ζητάμε και από ποιόν. Ο σκηνοθέτης είναι γνώστης του συγκεκριμένου είδους και αυτό κάνει τις δημιουργίες του ξεχωριστές και το σχόλιο του εύστοχο. Το έδειξε στο παρελθόν , το δείχνει και τώρα με ένα φιλμ που αποτελεί  «καθρέφτη» για τα συναισθήματα  των καθημερινών ανθρώπων.

 by NikP