Του
Spike Jonze
Η σκοτεινή πλευρά του Μικρού Πρίγκιπα
Υπάρχουν κινηματογραφικές δημιουργίες που συχνά γίνονται cult favorite αποκτώντας σταδιακά το αφοσιωμένο κοινό τους μόνο και μόνο επειδή καταλήγουν να μην είναι απλώς μια ταινία αλλά ένα αλλιώτικου είδους ταξίδι, μια στριφνή διαδρομή σε κόσμους και χαρακτήρες που απλώς δεν γίνεται να ταυτιστείς μαζί τους αν δεν παλλινδρομήσεις ως θεατής σε μια κατάσταση χωρίς στεγανή λογική, μακριά από το επικριτικό και εκλογικευμένο ενήλικο βλέμμα. Ο Spike Jonze φαίνεται να ανήκει στην κατηγορία του μεγάλου παιδιού αφού ήδη με το Being John Malkowitz αλλά και με το Adaptation οδήγησε το μυαλό εκατομμυρίων θεατών σε συναισθήματα απροσδιόριστα, ψυχεδελικά αλλά και παιδικά.
Το 2009 αυτή η αλλοπρόσαλλή ιστορία ενός μικρού αγοριού που νιώθει να μην τον ακούει και να μην το αγαπάει κανείς, τριγυρνώντας με τη στολή ενός λύκου συνεχώς, διαλύοντας το σπίτι όποτε νιώθει νευριασμένος από μοναξιά, ήταν η πιο αναμενομένη, δημιουργώντας προσδοκίες τις οποίες και τελικά κάλυψε μπαίνοντας μέσα στις πιο σημαντικές Top 10 κινηματογραφικές λίστες. Βασισμένη στο ομώνυμο καταπληκτικό βιβλίο του Maurice Sendak ο σκηνοθέτης φέρνει στις οθόνες το ταξίδι του 8χρονου πρωταγωνιστή σε έναν άγνωστο κόσμο όπου μόνοι κάτοικοι είναι κάποια τεράστια αλλόκοτα πλάσματα, το καθένα με το δικό του ιδιόρρυθμο χαρακτήρα.
Ο αρχικός ενθουσιασμός και η περιέργεια για αυτά τα πλάσματα οδηγεί το αγόρι στο να γίνει ο βασιλιάς τους χωρίς όμως να υπολογίζει τις ευθύνες αλλά και τα ελαττώματα του καθένα τους, δημιουργώντας σιγά σιγά φίλους και εχθρούς. Το παιχνίδι δίνει τη θέση του στην αοριστία της κατάστασης και του τόπου, ενώ και τα πλάσματα από την πλευρά τους αρχίζουν να φανερώνουν πιο αμφιθυμικές και επιθετικές συμπεριφορές κάνοντας τα να μοιάζουν ένα σύνολο ενήλικων ανθρώπων με αυξημένες ιδιοτροπίες και προσδοκίες που θα οδηγήσουν το αγόρι να νιώθει πάλι μόνο του.
Η απομυθοποίηση της παιδικής ηλικίας και του «κόσμου» που όλοι νομίζουν ότι είναι ευχάριστος και προστατευμένος, ο άγριος και τραχύς αγώνας που ξεκινάει στην προεφηβεία για την αίσθηση του ανήκειν και της εξουσίας πάνω στα πράγματα που μας αρέσουν, η τρομερή συνειδητοποίηση πώς τα πάντα κρύβουν μια σκοτεινή πλευρά που πρέπει να δαμάσουμε ή να ανεχτούμε κερδίζοντας πολλές φορές τίποτα παρά μόνο την αίσθηση της πάλης και της ατομικότητας. Ένα άρτια οπτικοποιημένο παραμύθι για τη διττή φύση των πραγμάτων και της παιδικής ηλικίας που σίγουρα προσφέρει μια εναλλακτική απόδραση !
Καλό χειμώνα και καλές προβολές !!
By Rory
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου