Του
Todd Haynes
Όλα για εκείνη…
Δεν είναι υπερβολικό πια να πούμε πώς οι τηλεοπτικές σειρές χαίρουν αξιώσεων και κοινού ανάλογα των κινηματογραφικών ταινιών. Από τη στιγμή που η αμερικάνικη αγορά ανακάλυψε τη μείωση των εσόδων του κινηματογράφου αποφάσισε να επενδύσει δημιουργικά επιτέλους στις σειρές που για δεκαετίες και με ελάχιστες εξαιρέσεις κυριαρχούνταν από σαπουνόπερες και αστυνομικές υπερβολές ή sitcoms που πρόσφεραν άνευρα γέλια. Στο ενδιάμεσο ενός κλασσικού μέσου και ενός νέου hype πάντα βρίσκονταν οι τηλε-ταινίες οι οποίες ανά στιγμές μας χάρισαν εξαιρετικές ιστορίες και ερμηνείες. Αρκεί να θυμηθούμε το Brideshead Revisited με ένα απίθανο Jeremy Irons και φυσικά το Ο Θεός ξέχασε τον Παράδεισο με ένα απίστευτο Αλ Πατσίνο αμφότερες μίνι σειρές που χάρισαν Χρυσές Σφαίρες και Emmy σε συντελεστές και ηθοποιούς. Το ίδιο ισχύει και για την εδώ προτεινόμενη μίνι σειρά, 5 επεισοδίων που ανέλαβε ο πολύς Todd Haynes(Velvet Goldmine, Far from Heaven).
Μέσα στην περίοδο της αμερικάνικης ύφεσης του 1929 ξεκινάει μια ρεαλιστική και διακριτική αφήγηση της Μίλντρεντ, μιας «ζωντοχήρας» που προκειμένου να ικανοποιήσει τα παιδιά της και να τους προσφέρει τα πάντα θα περάσει από την αγωνία της ανεργίας και της ανασφάλειας που είχε μια γυναίκα της εποχής στην προσπάθεια να δημιουργήσει κάτι δικό της, να καταφέρει να βρει ένα στήριγμα να αποδείξει το αυτονόητο, πώς πρέπει να επιβιώσει. Μέχρι εδώ όλα φαίνονται κοινά, συνηθισμένα όμως κάπου ανάμεσα στα στερεότυπα και στην κάπως σεναριακά λειασμένη πορεία αυτής της γυναίκας, τα επεισόδια βαθμιαία αποκαλύπτουν το λόγο που η πρωταγωνίστρια τα κάνει όλα και δεν είναι άλλος από την μεγάλη της κόρη, ίσως ο πιο εξαίσια αντιπαθητικός ρόλος που θα δείτε ποτέ. Σκορπώντας μια μονίμως εκδραματισμένη ανωριμότητα και μια μεγαλίστικη θρασύτητα θα γίνει το μόνο σημείο στο οποίο η ηρωίδα σκοντάφτει, είναι αδύναμη να καταλάβει και εν τέλει να καταφέρει να αγαπηθεί από αυτήν. Κυριολεκτικά ένα από τα πιο μεστά και άψογα οικογενειακά πορτρέτα που είδαμε εδώ και χρόνια. Είναι αυτά τα σημεία στα οποία η σειρά αποκτά στιβαρότητα και αφήνει τις ψυχογραφίες να αναπνεύσουν πέρα από τη πλοκή.
Λίγα έχουν μείνει να πούμε για την Kate Winslet, καθόλου τυχαία στην επιλογή του ρόλου μετά από απίστευτες ερμηνείες στο Revolutionary Road και στο The Reader. Στην πραγματικότητα όμως την παράσταση κλέβει η Morgan Turner ως κόρη σε μικρή ηλικία αλλά και η Evan Rachel Wood ως μεγάλη πια στα τελευταία επεισόδια δίνοντας ένα διαστροφικό, ενοχλητικό υποκριτικό αντίβαρο καθ’ όλη τη διάρκεια της σειράς. Μέσα από τον αλλοπρόσαλλο χαρακτήρα της στη σειρά αφήνονται να πάρουν νόημα οι ταξικές ανισότητες, τα συναισθήματα κατωτερότητας, η κατάρα του μεγαλοαστισμού και η ανάγκη για επιβεβαίωση που δεν τελειώνει ποτέ κερδίζοντας ακόμη και τον άνθρωπο που την γέννησε και την φρόντισε.
Υπερπαραγωγή υποψήφια για 16 Emmy και άλλες τόσες Χρυσές Σφαίρες, μα πάνω από όλα μια γενναία ιστορία όχι για την πάλη μιας γυναίκας αλλά για το γεγονός ότι δείχνει ευθαρσώς πώς η οικογένεια δεν είναι Αγία και πώς κάποια στιγμή παύουμε να είμαστε συγγενείς και γινόμαστε άνθρωποι. Όσοι τη δείτε θα καταλάβετε.
By Rory
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου