Πρόταση dvd: Killer Joe

Του

William Friedkin

Η Αγία οικογένεια ξανά στο τραπέζι

Το νέο έτος μπήκε κουβαλώντας μια σκοτεινή ατμόσφαιρα πίσω του.

Από την περσινή χρονιά τύχαμε θεατές πολλών καλών ταινιών που (ευτυχώς πια) είναι προϊόντα της εποχής τους, μιας εποχής εξίσου σκοτεινής και δυσοίωνης. Κάτι αλλάζει σταδιακά στον κινηματογράφο πάλι, φέρνοντας τον άνθρωπο και τις αδυναμίες του, τις εμμονές και τις ψυχώσεις του στο λευκό πανί, όλα μπροστά μας για να ταυτιστούμε, να προβληματιστούμε ή να αποστρέψουμε το βλέμμα. Από την δυσβάσταχτη Αγάπη του Χάνεκε μέχρι τα πρόσφατα Killing them Softly και The Master συναντήσαμε δημιουργούς που διακριτικά όλα αυτά τα χρόνια φροντίζουν να υπενθυμίζουν το αυτονόητο: τον τρόπο που είμαστε εύθρυπτοι και χαοτικοί μπροστά στις συνθήκες.

Ο μέγιστος William Friedkin τα τελευταία χρόνια δεν ακούγεται πολύ(έχοντας τις ευθύνες του!) αλλά πάντα ανήκει σε αυτούς τους κατά κάποιο τρόπο «στρατευμένους» δημιουργούς που ανέκαθεν απολάμβανε να καταφέρεται εναντίον των ηρώων του και των συνθηκών που αυτοί ζουν(και μέσα από αυτούς ταυτόχρονα στον Αμερικάνικο τρόπο ζωής). Η περσινή χρονιά λοιπόν κατέφερε και τον επανέφερε στην κινηματογραφική-αντιεμπορική επικαιρότητα με τη συγκεκριμένη ταινία που είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο, και η αλήθεια είναι πώς τέτοια ιστορία είχαμε καιρό να δούμε να μεταφέρεται στο πανί!

Καταμεσής του Τέξας, μιας πολιτείας που όλοι γνωρίζουμε ότι κουβαλά τον πιο εξοντωτικό πουριτανισμό και την αμερικάνικη αλήθεια, βρίσκεται μια ζοφερή και μίζερα διαλυμένη οικογένεια, ολόκληρη να είναι το όχημα του σκηνοθέτη για την κυνική αλληγορία του. Ο γιός είναι μικροέμπορος ναρκωτικών, τα οποία κλέβει η μητέρα του και τα πουλά με αποτέλεσμα να τον κυνηγούν τα μεγαλύτερα αφεντικά θέλοντας το κεφάλι του. Η ιδέα του; Να προσλάβει έναν διεφθαρμένο αστυνομικό που εκτελεί χρέη δολοφόνου να τη σκοτώσει ώστε να εισπράξει την ασφάλεια ζωής της. Όταν όμως δεν υπάρχει η προκαταβολή που ζητά τι γίνεται; Ο πατέρας του κι εκείνος βάζουν εγγύηση την μικρότερη του αδερφή! Η περιγραφή μπορεί να ενέχει τα στοιχεία μιας μαύρης κωμωδίας αλλά ο Φρίντκιν φροντίζει να μην ξεχνά ποτέ ο θεατής τι είναι αυτό στο οποίο γίνεται μάρτυρας. Ένα γαϊτανάκι αστικών υπανθρώπων, ατομιστών που έχουν αφαιρέσει κάθε συναίσθημα ή δεσμούς και απλώς μάχονται για τι άλλο; Για λεφτά.

Η πραγματική όμως ιστορία είναι αυτή του μικρού κοριτσιού που κρατά την αθωότητα της(σωματική και ψυχική) και βρίσκεται βορά στον σαδισμό που έχουν οι αποφάσεις των άλλων αλλά και στο σαδισμό του πληρωμένου δολοφόνου, που δεν είναι άλλο από το Κακό απέναντι στο οποίο δεν υπάρχει λύση. Θα την δούμε αθώα να μπλέκεται, να μαθαίνει τους κανόνες και σταδιακά να διαφθείρεται με έναν τρόπο που αγγίζει την ψύχωση, τη διχοτόμηση.

Σε αυτή την ταινία υπάρχουν όλες οι κλασικές αξίες του μετα-μοντέρνου κόσμου. Η οικογένεια και οι σαθρές της βάσεις μπροστά στα χρήματα, η βιαιότητα της άρχουσας τάξης, η ενηλικίωση μέσα από τη τεχνητή και παρεμβατική ταχύτητα των ενηλίκων. Όλα είναι εδώ, σκοτεινά και τραγελαφικά, οδηγώντας την κατάσταση σε ένα από τα πιο νοσηρά (ψυχικά τουλάχιστον) φινάλε που είδαμε τα τελευταία χρόνια και αξίζουν την προσοχή μας.

Η αγία οικογένεια κάθεται λοιπόν για άλλη μια φορά στο τραπέζι και όλα λαμβάνουν διαστάσεις τελευταίας γιορτής!

By Rory