O Gary Anthony Fraser κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80, μεγάλωνε στο Muirhouse, μια φτωχή, εργατική γειτονιά βόρεια του Εδιμβούργου, όπου η ηρωίνη και το AIDS θέριζαν, με ένα ασύλληπτο 51% του ντόπιου πληθυσμού να έχει βγει θετικό σε εξέταση για τον ιό HIV.
Μόλις στα 11 του χρόνια ο Garry άρχισε να πουλάει acid, speed, χασίσι, κι ό,τι άλλο έβρισκε. Στα 14 με 15 τον έβαζαν σε κανονικές φυλακές, μαζί με ισοβίτες, βιαστές... Με τους γονείς του να μην μπορούν να τον ελέγξουν, ξόδεψε οκτώ χρόνια της νεαρής του ζωής περνώντας από 36 διαφορετικά ιδρύματα, μέσα στα οποία βίωσε σωματική και σεξουαλική βία. Επιπλέον, έχασε αναρίθμητους φίλους από τα ναρκωτικά, ενώ ο ίδιος κατέληξε εθισμένος στο κρακ.
Έχοντας απεμπλακεί πλέον από τα ναρκωτικά και το έγκλημα, ο Garry είναι πια σκηνοθέτης βραβευμένος τόσο με BAFTA όσο και με Βραβείο MTV. Στο Everybody's Child, το οποίο ονομάστηκε «Trainspotting σε ντοκιμαντέρ», o Garry καταγράφει πώς κατάφερε να αποδεχτεί το παρελθόν του, μέσα από μια ταινία πλημμυρισμένη με πόνο, μιζέρια και δυστυχία. Εντούτοις, η ταινία αντλεί τον δυναμισμό και το πάθος της από τον ίδιο τον Garry, ο οποίος είναι ένας παθιασμένος άνθρωπος που πιστεύει ξεκάθαρα στην ικανότητα της τέχνης να μεταμορφώνει.
Μια ταινία μικρού μήκους που κάνει αίσθηση με τον τρόπο κινηματογράφησης του είναι το "Tolerance". Ο ίδιος λέει στην αρχή ότι είναι εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου